Dzieci morza i wiatru

film dokumentalny

Film zbudowany z kilku części łączonych ze sobą impresjami filmowymi pokazującymi konie w związkach z rodzimą literaturą i prezentowanym zagadnieniem.

Araby zostały sprowadzone do Polski przed 200 laty przez m. in. rody Sanguszków, Małachowskich oraz Wacława Rzewuskiego. Stanowiły podstawę końskiej naszej rasy narodowej, najdoskonalszej do wojny.

Film opowiada o najlepszych stadninach i ludziach hodujących konie współcześnie oraz jak pracować z koniem, by rozumiał jeźdźca i był dla niego przyjacielem. Pokazuje, jak układa się najlepsze konie do zaprzęgu, do wyścigów, do skoków, do pokazów, do pracy i dla wojny, mimo że ta dzisiaj już nie jest dla konia istotą jego powołania. Opowiada jakie teraz w Polsce hoduje się rasy koni i jakich koni używa się do rozmaitych zaplanowanych dla nich zadań?

Film realizowany w stadninach koni w Janowie Podlaskim, Michałowie, Walewicach, Książu, Golejewku, Racocie, Pankowie oraz na Torach Wyścigowych Konnych na Służewcu w Warszawie oraz na Partynicach we Wrocławiu.

W filmie wykorzystano fragmenty historycznych tekstów Wacława Rzewuskiego “Dzieci morza i wiatru …” oraz “Wspomnienia Wacława hr. Rzewuskiego z Jego przygód w Arabii opowiedzianych przez Lucjana Siemieńskiego” oraz Krzysztofa Drohostajskiego “Hippika albo Księga o koniach”, a także między innymi rysunki Wacława hr. Rzewuskiego. 

Wacław Rzewuski herbu Krzywda to podróżnik, orientalista, pamiętnikarz, poeta, jeździec i znawca koni, który wiele lat spędził w Arabii wśród Beduinów, uzyskując ich szacunek i nawet tytuł Emira. Po powrocie do kraju osiadł w rodzinnym Sawraniu na Podolu . Podczas Powstania Listopadowego wystawił oddział jazdy kozackiej, przeznaczając dla niego ukochane konie arabskie. Dowodząc oddziałem w przegranej bitwie pod Daszowem, zaginął w niewyjaśnionych okolicznościach 14 maja 1831.

Był postacią legendarną, a swoje utwory poświęcili mu m.in.: Adam Mickiewicz (Farys), Juliusz Słowacki (Duma o Wacławie Rzewuskim), Wincenty Pol (Hetman Złotobrody), a także na obrazach przedsatwili go Juliusz Kossak, Piotr Michałowski i January Suchodolski.

Po morzach wędrował — był kiedyś Farysem,
Pod palmą spoczywał, pod ciemnym cyprysem,
Z modlitwą Araba był w gmachach Khaaba,
Odwiedzał proroka grobowce.

Koń jego arabski był biały bez skazy.
Siedmiokroć na koniu przeleciał step Gazy,
I stał przed kościołem i kornem bił czołem,
Jak czynią w Solimie wędrowce.

(…)

A w Moskwie z dział bito na górze pokłonnej,
I miasto się trzęsło od pieśni studzwonnej.
Cieszył się Car Ruski, że Emir Rzewuski
W stepowym śpi cicho kurhanie.

fragm. DUMA O WACŁAWIE RZEWUSKIM – Juliusz Słowacki