Co powoduje, że w tym wszystkim, co rośnie na ziemi, jest energia?
Skąd w przyrodzie energia?
Źródłem tej energii, okazuje się być — Słońce.

Biomasą — jest wszystko to, co wytwarza przyroda, a co możemy — mówiąc wprost – spalić, by wytworzyć energię do praktycznego wykorzystania. Pośrednio – możemy przetworzyć biomasę na inne produkty jak spirytus, biogaz …, które też w konsekwencji spalamy w celach energetycznych. Spalanie, więc jest reakcją, którą wykorzystujemy, by biomasę, więc to coś, w czym zmagazynowana jest energia, przetworzyć na energię cieplną lub elektryczną.

Ale co powoduje, że w tym wszystkim, co rośnie na ziemi, jest energia?
Skąd w przyrodzie energia?

Źródłem tej energii, okazuje się być – Słońce.

Energia słoneczna, docierająca do Ziemi, przechwytywana jest przez rośliny. One wykorzystują ją do własnego wzrostu, rozwoju, rozmnażania się … do życia.
Energia ta, inicjuje i napędza proces nazwany fotosyntezą i jest potem, we wszystkich zakamarkach wewnętrznej struktury rośliny. My, następnie, możemy tę energię pozyskać, spalając to wszystko, co powstało w wyniku działania, właśnie fotosyntezy, – czyli reakcji zainicjowanej przez światło, przez promienie słoneczne, jako źródło energii, która uruchomia proces syntezy, czyli łączenia się i przekształcania, prostych cząstek materii jak woda, dwutlenek węgla, minerały w bardziej skomplikowane związki, jak węglowodany.

Fotosynteza — to jest dopiero coś!
Dzieje się dzięki energii słonecznej, sprytnie pozyskiwanej przez roślinę w misternie utkanej procedurze zdarzeń (reakcji chemicznych).
Węglowodany (czyli cukry), które są efektem fotosyntezy, odżywiają całą istniejącą na sposób wegetatywny część przyrody. Wegetacja jest, bowiem najprostszą formą życia, która cechuje — przede wszystkim — rośliny.

Fotosynteza odbywa się bardzo głęboko, wewnątrz systemu komórkowego liści. Cała reszta rośliny służy – niejako – temu, by ten proces mógł odbywać się bez przeszkód, maksymalnie wydajnie i w optymalny sposób, w określonych warunkach, w których znalazła się dana roślina. Z tej perspektywy, roślina jest elektrownią oraz magazynem energii w wielu postaciach. Potem my — ludzie, możemy wszystko to spalić, aby spożytkować zgromadzoną w roślinie energię słońca, na własne potrzeby. Dlaczego spalamy biomasę? Dlaczego spalanie „świeżej” biomasy, tej, która wyrosła w naszych czasach jest lepsze od spalania ropy naftowej, czy węgla? – czyli biomasy sprzed milionów lat? Przyczyną pierwszego, jest wielki głód energii, jaki towarzyszy naszej współczesności. Natomiast w drugim przypadku dotyczy to równowagi. Podczas spalania, powstają spaliny, czyli różne gazy. Jeśli spalamy ropę czy węgiel, które powstały z roślin żyjących przed milionami lat, to wprowadzamy do środowiska współczesnego, CO2 i inne związki, sprzed milionów lat. Powstaje wtedy ich nadmiar w atmosferze dzisiaj, już wypełnionej gazami wytworzonymi współcześnie. Jeśli nawet uda nam się odfiltrować te najbardziej trujące, to i tak dodatkowy dwutlenek węgla – CO2 – dostanie się do powietrza.